, του ήχου, του νερού, του φωτός, καθώς και του χεριού του θεραπευτή.
Στοιχεία αναζήτησης: Φυσικοθεραπεια Φυσικοθεραπευτης,
Τα ιδιαίτερα ευάλωτα σημεία στο σώμα είναι κυρίως η βουβωνική χώρα (στον άνδρα κυρίως), ο ομφαλός και ο μηριαίος δακτύλιος (στις γυναίκες κυρίως), αλλά και σε οιαδήποτε μετεγχειρητική ουλή.
Για να δημιουργηθεί ένα εξατομικευμένο πρωτόκολλο θεραπείας, απαιτείται μία προσεκτική διάγνωση από τον ορθοπεδικό, προκειμένου να τεθούν με σαφήνεια τα αίτια από τα οποία ξεκίνησε το αυχενικό σύνδρομο.
Μέχρι τώρα έχουμε εκπονήσει σειρά μελετών όπως: Ρεφλεξολογία και Σκλήρηνση κατά Πλάκας, Ρεφλεξολογία και Ψυχολογία κ.α.
Η προβολή προς τα έξω (διόγκωση) οφείλεται στην αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση που υπάρχει, αλλά και της καθημερινής δραστηριότητας του σώματος που προκαλείται από: αναπνοή, βήχα, άρση βάρους αλλά και οποιαδήποτε άλλο φαινόμενο που συμμετέχουν οι κοιλιακοί μυς.
Είναι η φυσιοθεραπεία μια απλή θεραπεία; Σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού έχει την εσφαλμένη εντύπωση ότι η φυσιοθεραπεία δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια «θεραπεία
Είναι σωστή η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της κήλης για όλους τους ασθενείς;
Καρλ Γιουνγκ
Σε γενικές γραμμές: όχι. Η παράλυση έτσι όπως την φανταζόμαστε περιλαμβάνει τραυματισμό του νωτιαίου μυελού. Στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης δεν υπάρχει πλέον νωτιαίος μυελός, παρά μόνο νευρικές ρίζες. Επομένως ούτε αν χειρουργηθείτε ούτε αν δεν χειρουργηθείτε κινδυνεύετε με παραπληγία. Σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να επηρεαστούν συγκεκριμένοι μύες, οι οποίοι με την πάροδο του χρόνο ίσως παρουσιάσουν αδυναμία.
Η θεραπεία για τη σπονδυλική στένωση εξαρτάται από τη θέση της στένωσης και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Η κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου προκαλείται στον αυχένα από έντονο φορτίο που ασκείται στην περιοχή ή read more από απότομη εφαρμογή φορτίου με μη φυσιολογικό τρόπο (π.χ. τροχαίο ατύχημα).
Προκειμένου δε να διαμορφωθεί το πλάνο θεραπείας του κάθε ασθενούς και να τεθούν οι ειδικότεροι στόχοι της θεραπείας, ο θεραπευτής προβαίνει καταρχάς σε εξέταση της κλινικής εικόνας του ασθενούς, καθώς και των τυχόν υπαρχουσών απεικονιστικών εξετάσεων αυτού.
Εκτελούμε πάντα απουσία πόνου ή χειροτέρευσης των συμπτωμάτων που ήδη υπάρχουν.